نشست مجازی مشترک مرکز مطالعات سیاسی و بین المللی (IPIS) و آکادمی علوم اجتماعی ویتنام (VASS) پیرامون مسائل منطقه ای روز چهارشنبه  مورخ 6 مرداد 1400برگزار شد.

 این نشست با سخنرانی آقایان مجید قافله ­باشی معاون پژوهشی و مطالعاتی، خلیل شیرغلامی‌کارشناس ارشد دفتر مطالعات سیاسی و بین الملل و حسن احمدیان استاد دانشگاه تهران از یک سو و آقایان دانگ خوان سنه(Dang Xuan Thanh) معاون آکادمی علوم اجتماعی، لی فوس مینا (Le Phuoc Minh)، نگوین هوی هونگ (Nguyen Huy Hoang) از محققان ارشد بنیاد مذکور از سوی دیگر برگزار شد.

نشست مزبور در قالب پنلی با عنوان «بررسی آخرین تحولات خلیج فارس و جنوب شرق آسیا» به پاسخگویی بدین سئوالات اختصاص داشت: 1) آخرین تحولات و وضعیت در جنوب شرقی آسیا و خلیج فارس چیست؟ 2) عوامل تأثیرگذار در زمینه ژئوپلیتیک جدید جنوب شرق آسیا و خلیج فارس چیست؟

مهمترین مباحث مطرح شده در این نشست به شرح ذیل است:

• دو کشور ایران و ویتنام در دو منطقه بسیار حساس و مهم جهان به لحاظ ژئوپولتیک و ژئواستراتژیک قرار گرفته اند که جز کانون‌های رقابت قدرت های بزرگ و منطقه ای است. لذا تحولات در منطقه خلیج فارس و جنوب شرق آسیا تاثیرات جدی در معادلات بین الملی دارد و هرگونه بی ثباتی و ناامنی در این مناطق می‌تواند امنیت جهانی را با مخاطره روبرو نماید.
• درحال حاضر دو موضوع مهم همه گیری ویروس کرونا و رکود اقتصادی جز چالش های اصلی منطقه جنوب شرق آسیا است. به عبارت دیگر همه گیری ویروس کرونا نه تنها تاثیر منفی فراوانی بر وضعیت سلامت عمومی مردم در این منطقه گذاشته است بلکه توسعه اقتصادی به خصوص در موضوع صنعت توریسم در این منطقه را با چالش های جدی مواجه کرده است.
• رقابت چین و ایالات متحده در منطقه جنوب شرق آسیا از ویژگی‌های مهم این منطقه محسوب می‌گردد که تاثیر شگرفی بر مسائل امنیتی و اقتصادی این منطقه دارد. از سوی دیگر برخی همگرایی‌های منطقه ای در چارچوب سازمان‌های منطقه ای مانند آسه آن و آرسپ(RCEP) به عنوان راهبردهای اصلی همکاری‌های در میان کشورهای این منطقه محسوب می‌گردد.
• امنیت در منطقه شرق آسیا تا حدی شکننده و متاثر از دو دسته عوامل اصلی و فرعی است. عوامل اصی شامل رقابت چین و آمریکا، بحران کوید 19، بحران میانمار و عوامل فرعی از جمله منافع ملی متفاوت میان کشورها عضو آسه آن، دیدگاه‌های مختلف آنها نسبت به چین و امریکا، فقدان نهادهای تنظیم کننده، پیچیدگی‌های مسائل دریای جنوبی چین و نگرانی‌های زیست محیطی است.
• مهمترین نکته در خصوص منطقه خلیج فارس، مسئله عدم توازن در سطوح ملی و منطقه ای است. لذا امنیت پایدار در منطقه خلیج فارس از طریق همکاری میان کشورهای منطقه شکل می‌گیرد. تحقق این امر نیازمند تکیه بر توان داخلی و نه حمایتهای خارجی و سپس گفت وگو با همسایگان برای حل و فصل مشکلات است تا به نوعی تقارن نسبی در منطقه به وجود آید.
• درسال های گذشته نقش مخرب ایالات متحده در منطقه باعث ایجاد بی ثباتی و ناامنی گردیده است.این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران همواره تلاش کرده است که در بحران‌های منطقه ای نقش سازنده ای ایفا نماید تا صلح و ثبات پایدار شکل گیرد.